Blog

AHA ERLEBNIS

Kortgeleden had ik een ‘aha erlebnis’ toen ik een publicatie ‘Wat verandert, de waarde van werkzame mechanismen voor de praktijk van sociaal werk’ (Movisie, juni 2019) las.
25 juli 2019 | 2 minuten lezen

Dat waardoor ik zo geboeid wordt en meer en meer weet te ontrafelen, heeft een naam: werkzame mechanismen. Wat een schitterend inzicht!   

In de 25 jaar dat ik actief ben in welzijn ben ik altijd nieuwsgierig geweest naar ‘wat nodig is’ en ‘wat werkt’. De Movisie dossiers ‘Wat werkt’ heb ik altijd met belangstelling gevolgd.

Sinds dit jaar coach ik mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Een gemeente huurt welzijn in  om  deelnemers ‘stappen te laten maken op de participatieladder’.  “Gaandeweg de trajecten willen we graag van jullie horen wat wel en niet werkt”, zeiden de medewerkers van het sociaal wijkteam, met wie we intensief samenwerken.  Die informatie kunnen we gebruiken om collega’s van beleid mee te krijgen. We vinden het belangrijk om te laten zien dat werken met deze doelgroep maatwerk is.  Waaruit bestaat jullie maatwerk?”   

 

Ja, waaruit bestaat ons welzijnsrecept eigenlijk?  Een aantal zaken schud ik zo uit mijn mouw. Anders dan zorg (met een focus op beperkingen) steken wij in op het positieve, op mogelijkheden.  Welzijn is van het ‘empoweren’, van het versterken en verbinden.  En wat zit daar allemaal onder?  Onderliggende aannames en overtuigingen zijn zo vanzelfsprekend, dat je ze niet eens meer ziet.  Sommige dingen in je handelen zijn zo vanzelfsprekend, dat je ze amper kunt benoemen.

Reden voor mij om eens dieper in de materie te duiken.  Waarom doen we wat we doen? Waar is onze bedoeling? Waar willen we naar toe met onze deelnemers? Wat werkt er volgens ons? Wat zijn onderliggende aannames en overtuigingen in de begeleiding die we geven? 

Dat is best wel ‘een dingetje’ en dat uitvogelen heeft me flink wat tijd gekost.  Wat mij enorm heeft geholpen, is de inzichten die storytelling me heeft gebracht.  Als ik verhalen van mezelf of van collega’s beluister, herken ik na verloop van tijd patronen. Processen altijd weer terugkomen.  Die processen noemt Movisie ‘werkzame mechanismen’.

Ik heb direct een mail naar Movisie geschreven: kennis over werkzame mechanismen zit verborgen in ervaringsverhalen van social workers.  Door heel veel verhalen op te halen: over sociaal werk in wijken en dorpen; over sociaal werk & maatschappelijke activering; over sociaal werk met jongeren enz. enz. enz.  kunnen we ervaringskennis over werkzame mechanismen naar boven halen. Kennis die in de hoofden en handen van sociaal werkers zit.  Kennis die we kunnen gebruiken om de praktijk van sociaal werk verder te brengen en om de waarde van sociaal werk steviger neer te zetten.

Binnenkort zit ik om tafel met één van de onderzoekers van Movisie om verder van gedachten te wisselen. Benieuwd hoe dat uitpakt. Ondertussen ga ik lekker verder met het duiden van de verhalen die op mijn pad komen.