Na zijn vechtscheiding in 2009 kwam Jan in een neerwaartse spiraal terecht. Hij kreeg met financiële tegenslagen te maken en zijn depressies werden ernstiger. Na eerst zelf de strijd aan te gaan, wordt hij nu geholpen door een financieel begeleider en een persoonlijke coach van Stichting Traverse die samen met hem Jan’s leven weer op de rit aan het zetten zijn. In dit artikel vertellen zowel Jan als zijn hulpverleners over de situatie, de oorzaken en de uitdagingen. 

Gestopt met werken
Na een vechtscheiding, problemen met de kinderen, een depressie die heviger werd en financiële tegenslagen maakt Jan de moeilijke beslissing in juli 2014 om te stoppen met werken: “Ik wilde eigenlijk helemaal niets meer en keek elke dag weer in één groot zwart gat. Toch wilde ik uiteindelijk verder met mijn toekomst en wilde mij daar ook zeker voor inzetten. Ik sloeg een andere weg in en wilde deze ook helemaal zelf gaan bewandelen.”

Tegenslag na tegenslag
Helaas kwamen de eerste tegenslagen al snel op zijn pad. Hij deelt ze met ons: “Mijn alimentatie verplichting leidde uiteindelijk tot loonbeslag en problemen met de huur. Mijn ex werkte hier niet aan mee werkte. Hierdoor liepen de schulden weer snel op. Hierdoor heb ik onder andere advocaatkosten moeten maken. Met 0,0 % rendement. Dit omdat er bij een rechtszaak de kinderbescherming een onderzoek was gestart van oktober 2011 t/m mei 2015. Aangezien er bij deze rechtszaak de alimentatie was meegenomen kon men hiervoor geen nieuwe zaak starten om eventueel alimentatie verlaging of nihil-stelling aan te vragen (zo werd mij verteld door betreffende advocate).

Na de rechtszaak van mei 2015 heb ik opnieuw contact met de advocaat gezocht om aanpassing van alimentatie te bewerkstellen. Aangezien ik op dat moment geen financiën had om deze te kunnen betalen (i.v.m. loonbeslag) moest er een toevoeging worden aangevraagd. Helaas werd deze tweemaal afgewezen. Dus maar weer gestopt om de te hoge advocaat kosten maar niet verder op te laten lopen.

Uiteindelijk ben ik zelf aan de gang gegaan om iets van de grond te krijgen. En ben aan het informeren gegaan, afspraken gemaakt, op internet info opgezocht, mailen, bellen, ben van ‘hot naar her’ gestuurd en niets bracht mij enigszins verder. Het werd hoe langer hoe uitzichtlozer en mijn depressie begon weer behoorlijk op te spelen. Telkens stelde ik mezelf de vraag: Hoe kan het dat ik nergens een ingang kan vinden om mij uit deze benarde situatie te krijgen. En dat ik weer verder kan met mijn leven en voor mijn kinderen de vader kan zijn die zij al enige tijd fysiek hebben moeten missen, zeker omdat ze de aandacht erg nodig hadden op dat moment.

Ondertussen geprobeerd om enige instanties aan te schrijven, en of deze mij hierin konden ondersteunen of helpen. “Impegno” is met mij op deze trein gestapt, maar ondanks de geweldige inzet konden ook zij deze hoge snelheidstrein niet doen afremmen, laat staan deze te doen stoppen.

Door vervelende omstandigheden en doordat ik mijzelf niet meer helemaal in de hand had, ben ik bij het Zorg en Veiligheidshuis beland. En heb ik daar tezamen met Impegno de situatie nog eens helemaal helder gemaakt. En met de vraag hoe nu verder, zowel met mijn psychische klachten alsmede de financiële schulden.

We zijn voor dat laatste naar BSHV gegaan en daar de gehele situatie voorgelegd. En zijn tot een conclusie gekomen dat er betreffende de financiële situatie ik er behoorlijk belabberd voor stond. En heb daar aangegeven een eventuele bewindvoerder / budgetbeheerder te willen, zodat de onrust en vervelende situaties zouden verminderen en ik kon gaan werken en concentreren op mijzelf. Daar begint het traject bij Traverse betreft het budgetbeheer en Housing First omdat ik mijn huis verplicht moest verlaten.”

Jan’s ervaring met de begeleiding
De begeleiding van dit traject is gericht op mensen die in bepaalde situatie terecht zijn gekomen en deze door de verschillende problemen niet meer zelf kunnen handelen. En hierdoor dreigen om thuis- of dakloos te geraken. Hierbij biedt men dan passende hulp aan, om deze personen op een goede manier verder te helpen.

In mijn geval lag de noodzaak dat mijn financiën en de daarbij komende schulden werden opgepakt door SMO Traverse, zodat er op dat vlak een groot gedeelte van de onrust wordt weggenomen. Mede hierdoor kan ik me gaan richten op mijzelf en op mijn psychische klachten van de afgelopen jaren. En mij verder ontwikkelen op maatschappelijk vlak. Hier is de hulpverlening van Housing First dan ook zeker van belang. Deze hebben voor mij een passende woning gezocht, zodat ik van daaruit kan beginnen met een nieuwe start en verder herstel.

Mijn vaste begeleidster richt zich op de hulpvragen die ik haar aanreik, en daar waar de begeleidster zelf meedenkt dat misschien extra nodig is. Deze gesprekken zijn eens per week en worden door mij als zeer prettig ervaren. En ook de onderlinge band is hierbij van belang, zodat beide partijen hier een goed gevoel bij hebben.

De gesprekken variëren o.a. van het aansturen van de cliënt op verschillende gebieden, hoe het met die persoon gaat, waar deze tegenaan loopt, wat is de hulpvraag op dat moment en natuurlijk ook een gezellig sociaal en gemoedelijk gesprek wat ik persoonlijk als prettig ervaar. Ook probeert de begeleidster mij positief te benaderen en zo te kijken wat ik zelf wel of niet kan doen. Dit is belangrijk omdat men uiteindelijk naar dit doel zal streven, en de een heeft hierin meer nodig dan een ander. Voor mijn gevoel heb ik hier samen met de begeleidster al positieve stappen in gemaakt. En zijn nu bezig om het uitbreiden van de dagelijkse structuur te realiseren, dit omdat ik dit zelf gedeeltelijk heb aangegeven.

Mijn ervaring met de betrokkenen en de hulpverlening is erg prettig, met als doel op een goede gezonde manier te werken aan mezelf. Zodat men na verloop van tijd weer sterk genoeg is en blijft, om weer de in de maatschappij terug te kunnen keren.” 

Persoonlijke coach van Jan
“In april 2016 maakte ik voor het eerst contact met Jan. Hij was aangemeld bij Housing First en in afwachting van een woning. Hij werd op dat moment nog begeleid door Impegno en het ook het veiligheidshuis was nauw betrokken bij de casus.  

Het eerste contactmoment was prettig en ik merkte van mijn kant uit dat er zeker wel een klik was. De keren daarna heb ik Jan wekelijks bezocht, bij zijn vriendin thuis en in zijn chalet, wat hij huurde om toch ook een eigen plekje te hebben als dat nodig was. 

Wekelijks zat ik een aantal uur bij Jan (en zijn vriendin) en ik maakte kennis met zijn zoon en stiefzoon. De gesprekken gingen over allerlei zaken, we moesten elkaar immers beter leren kennen. Tijdens deze gesprekken merkte ik dat Jan zeer gefrustreerd en boos was op zijn ex en alles wat daar rondom speelde. Hij was in alle staten!

Ik heb al zijn verhalen aangehoord en een adviserende rol aangenomen. Ik heb ideeën voorgelegd en op den duur zijn gedrag bespreekbaar gemaakt. Gedurende het jaar merkte ik dat Jan rustiger werd. Hij was niet meer in alle staten, maar kon zijn verhaal rustig vertellen. Natuurlijk zaten er frustraties maar deze kon hij beter reguleren. 

Een aantal maanden geleden heeft Jan de sleutel gekregen van zijn woning. Jan heeft alles samen met zijn vriendin gedaan, het ziet er pico bello uit. Het was goed voor Jan om bezig te zijn maar zonder dit huis was hij moeilijker te activeren of te motiveren. 

Deze woning heeft er voor gezorgd dat Jan weer lekkerder in zijn vel zit, dingen makkelijker een plekje kan geven en druk aan het zoeken is naar een passende daginvulling.... hij is er nog niet maar hij heeft gruwelijke grote stappen gemaakt. Wat ben ik trots op deze man!!!

Financieel begeleider van Jan
De “casus” Jan heb ik overgekregen vanuit bureau Schuldhulpverlening. Jan zijn schuldenlast was daar aangemeld, maar omdat de financiële situatie zo onstabiel was konden de schuldeisers nog niets worden aangeboden. Jan woonde op dat moment nog in een particuliere huurwoning, waarvan hij de huur niet kon betalen vanwege een beslag op zijn ziektewetuitkering. Het stond al vast dat er ontruimd ging worden. De casus heb ik vanaf dat moment als financieel begeleider overgenomen met als opdrachtgever het Zorg en Veiligheidshuis.

Jan werd ontruimd en er werd door de particuliere verhuurder beslag gelegd op zijn uitkering. Een te hoog beslag. Deze heb ik gelukkig kunnen laten bijstellen naar de beslagvrije voet. Jan had inmiddels een chalet gevonden, waar hij kon verblijven met een vrij hoge all-in huur. Ook geen stabiele financiële situatie. Het Zorg en Veiligheidshuis had inmiddels Jan aangemeld voor een woning via Housing First (waar ik toevallig ook de financieel begeleider van ben).

Jan kreeg een woning via Housing First, maar helaas was en is zijn financiële situatie nog niet stabiel genoeg om zijn schuldenlast aan te melden bij Bureau Schuldhulpverlening voor een minnelijke schuldenregeling. Jan zit met zijn financiële situatie in een vicieuze cirkel. Doordat Jan een hoog bruto inkomen heeft, is er geen recht op een huur- en/of zorgtoeslag. Ook is hij door dit inkomen alimentatieplichtig voor zijn kinderen. Hij heeft door het inkomen ook een hoge eigen bijdrage van het CAK. En niemand houdt rekening met het gelegde beslag, waardoor dit inkomen er helemaal niet is. Door dit alles blijven de schulden oplopen. Een advocaat dient de alimentatie naar beneden te krijgen, omdat zijn ex niet vrijwillig meewerkt, maar een advocaat dient Jan zelf te betalen, maar waarvan? Al zijn inkomen gaat op aan de vaste lasten.

Daardoor is de hulp ingeschakeld van Bureau Schuldhulpverlening en een casemanager van de gemeente Tilburg.  Er is besloten dat er maatwerk geleverd moet worden. Het verhaal is helder en de cirkel moet doorbroken worden. Er kan bijzondere bijstand van voor de eigen bijdrage CAK aangevraagd worden. Ook kan er voor de nihilstelling van de alimentatie bijzondere bijstand worden aangevraagd voor de advocaatkosten. Zodra deze aanvraag bij de Rechtbank loopt, kunnen we het dossier aanmelden bij bureau schuldhulpverlening. Dit zou zo veel rust brengen. Geen post meer van schuldeisers, geen strijd meer met de deurwaarders en iets meer ruimte in het budget om ook nog een af en toe iets leuks te gaan doen met zijn kinderen, want dat zit er nu echt niet in. We zijn er nog niet, maar het goede begin is gemaakt.”