Er zijn geen activiteiten om weer te geven.
De gevolgen van klimaatverandering worden steeds meer zichtbaar en voelbaar. Hitte, droogte, bosbranden en overstromingen zijn geen uitzonderingen meer. De vraagstukken van klimaat, ongelijkheid, gezondheid en welbevinden hangen sterk met elkaar samen en raken mensen in kwetsbare posities het hardst. Zij wonen immers vaker in een omgeving met een slechte luchtkwaliteit en in huizen die slecht geïsoleerd zijn, en weten minder goed de weg naar subsidies voor verduurzaming. Door de stijgende energieprijzen komen zij bovendien extra in financiële problemen, wat weer kan leiden tot gezondheidsproblemen, stress en een vergroot risico op eenzaamheid.
Het huidige klimaatbeleid is nog vooral een technische exercitie, maar het is ook een sociale transitie. Een transitie die iets vraagt van en forse gevolgen heeft voor mensen, vooral in kwetsbare posities en buurten. Sociaal werkers zijn hier hard nodig. Zij kennen de wijken, weten wat er achter de voordeur speelt en zijn bij uitstek geschikt om bewoners te betrekken en te bouwen aan hechte en veerkrachtige gemeenschappen. De bijdrage van het sociaal werk in de klimaatopgave wordt zichtbaar in de energietransitie, het zoeken naar verbinding bij polarisatie, vergroening, mentaal welzijn maar ook in het omgaan met tegenslagen zoals bij de aardbevingen in Groningen en overstromingen in Limburg, een leefomgeving van slechte kwaliteit en (energie)armoede. Hier liggen volop kansen voor sociaal werk om van waarde te zijn voor wijken en bewoners.