In nood leer je je partners kennen

Hoe had ik ooit kunnen voorzien dat ik de mooiste lentedagen van het jaar Zoomend, Teamend en Skypend zou slijten op een halfduistere, warme zolderkamer? Want het zijn hectische weken. Het dagelijks patroon is dit: we halen signalen op bij leden; zowel goede voorbeelden als knelpunten. Die nemen we mee naar de juiste online overleggen met landelijke stakeholders. Samen met hen zoeken we oplossingen voor de knelpunten en waar mogelijk brengen we die dan snel terug naar de leden en dus naar het lokale veld.
Zo ging het om te beginnen met de kwestie “sociaal werker als cruciaal beroep”. Contact met VWS heeft er toe geleid dat de sociaal werker alsnog op de “vitale-beroepen-lijst” is gezet. Samen met partners als Valente heeft ons bureau dat binnen twee dagen kunnen regelen voor sociaal werkers in alle soorten en maten.
Een deel van de signalen is opgehaald door onze voorzitter Eric van der Burg. Hij heeft zichzelf een soort Olympische uitdaging gesteld: hij wil de komende tijd het liefst al onze leden vragen naar hun zorgen en goede voorbeelden. De eerste opbrengst van dat belrondje leerde dat er zorgen waren over de financiering. Sommige gemeenten zeiden namelijk botweg: “als je je niet aan het contract houdt zal daar ook geen financiering tegenover staan.”
Ook dat hebben we vrij snel recht kunnen zetten, dankzij nauw contact met de VNG, waarbij we samen optrokken met onder meer Jeugdzorg. Het Rijk en de VNG hebben gemeenten de richtlijn meegegeven om gewoon door te betalen. Dat dringende advies kunnen gemeenten niet zomaar negeren, dat zal zeker effectief zijn.
Verder kregen we veel vragen van leden over werkgeverschap. Onze juristen hebben die beantwoord via een Q&A op onze website en onze dagelijkse corona-dagberichten.
En dan was er nog de vraag of het sociaal werk er nog voldoende in slaagt om juist de meest kwetsbare burgers te bereiken. Heel veel organisaties hebben daarvoor nieuwe methoden gevonden of oude opgepoetst. Dat leidde tot een waslijst aan goede voorbeelden in een speciale nieuwsbrief.
Toch kunnen we niet iedereen op die manier bereiken, zoveel is zeker. Daarover zijn we voortdurend in gesprek met landelijke partijen als de VNG, VWS, de beroepsvereniging BPSW, Divosa, Aedes, MEE en de Associatie Wijkteams en GGZ NL. Wat zien jullie? Wat zien wij? Wat kunnen we gezamenlijk oppakken?
Zo kregen we van leden vragen over het wel of niet aangaan van fysiek contact met bewoners. Het bleek dat het NJi een afwegingskader heeft gemaakt voor jeugdwerkers. We hebben Movisie gevraagd een soortgelijk afwegingskader voor het hele sociaal werk te maken. Ga ik nu wel of niet naar dat gezin, of die oudere? Welke voorzorgsmaatregelen zijn nodig? Dit afwegingskader is er inmiddels.
Aan al die tafels hameren we er bovendien voortdurend op dat naast acute zorg ook het sociaal domein juist nu superbelangrijk is. En dat werpt vruchten af. Vruchtjes in ieder geval. Regelmatig schuiven we nu virtueel aan tafel bij partijen waarbij we voorheen niet in beeld waren. En bovendien: onze vertrouwde partners vinden ons sneller dan ooit en andersom. Die nieuwe en oude samenwerking nemen we graag mee naar het post-coronatijdperk. En hopelijk ook die kraakheldere streeploosblauwe luchten...

• Lees ook Signalen en knelpunten van leden rond corona
• Lees ook de blog van Jet Bussemaker “Tijd voor een ander repertoire; corona is meer dan een gezondheids- en economische crisis”