´Werkgevers vinden het moeilijk naar de financiële situatie van hun medewerkers te vragen´

Maar liefst zo’n tachtig procent van de werkgevers heeft te maken met financiële problemen van hun medewerkers, maar weet vaak niet goed om te gaan met de situatie. Na jarenlang in de schuldhulpverlening te hebben gewerkt, besloot Sharita Nandpersad haar eigen bedrijf MinusPlus op te richten waarmee ze zich specifiek op werknemers met financiële problemen richt. Samen met mensen op zoek gaan naar een oplossing die buiten de gebaande paden ligt en pas stoppen als het probleem structureel opgelost is, dát is de kracht van de energieke oprichtster van Minusplus.

Signalen
Een hoog ziekteverzuim, verzoeken om een voorschot van het salaris of zelfs diefstal en fraude op de werkvloer. Het zijn allemaal signalen dat een medewerker met financiële problemen kampt. ,,Mensen kunnen letterlijk ziek raken van schulden”, weet Nandpersad. ,,Maar al te vaak wordt er gedacht dat alleen minima financiële problemen hebben, maar het komt in alle lagen van de samenleving voor en daarbij is een relatiebreuk nog steeds oorzaak nummer één.”

Nadat Nandpersad jarenlang voor de Stadsbank werkte, merkte ze dat ze meer persoonlijke begeleiding en maatwerk voor cliënten miste waardoor een schuldhulpverleningstraject niet altijd slaagde. Toen steeds meer werkgevers haar benaderden om werknemers met een jarenlange schuld weer financieel fit te krijgen, besloot ze in 2011 MinusPlus op te richten.

Sharita Nandpersad, oprichtster van MinusPlus Schulddienstverlening

Loonbeslag
Nandpersad: ,,Veel werkgevers zitten met de handen in het haar omdat ze niet weten waar ze naartoe moeten als een medewerker financiële problemen heeft. Ik word pas vaak benaderd op het moment dat er loonbeslag wordt gelegd. Signalen worden niet eerder herkend en als werkgevers iets vermoeden vinden ze het moeilijk om naar de financiële situatie te vragen. Ik adviseer werkgevers om daar niet tijdens het jaarlijkse functioneringsgesprek naar te vragen, want dan gaat iemand dat echt niet noemen omdat hij zijn baan niet kwijt wil. Maar probeer er tijdens live events als een bruiloft, verhuizing, scheiding of komst van een kind op een luchtige manier over in gesprek te gaan.

Zodra haar hulp wordt ingeschakeld, is het eerste wat Nandpersad doet het creëren van rust voor de werknemer. En daar kan een eerste gesprek bij de werknemer thuis al genoeg voor zijn. ,,Iemand weet dan dat hij er niet alleen voor staat en met al zijn vragen bij mij terecht kan. We gaan op zoek naar een passende en blijvende oplossing, maar daarbij verwacht ik wel volle medewerking. Ik ga aan de slag met een werkboek en mensen moeten doelen stellen. Ik doe het namelijk niet alleen voor ze, ze moeten er zelf ook iets van leren. Daarbij hoort bijvoorbeeld budgetcoaching, maar in sommige gevallen ook de zoektocht naar een geschikte bewindvoerder uit de eigen omgeving. ,,Ik laat niets aan het toeval over”, licht ze haar werkwijze toe. ,,Als iemand dusdanig ziek is van zijn financiële situatie, is de kleinste vraag teveel en schrijf ik bijvoorbeeld alle schuldeisers aan.”

Verder kijken
Naast het oplossen van de financiële problemen kijkt ze wat er nog meer nodig is om ervoor te zorgen dat iemand weer lekker in zijn vel zit. Kunnen kinderen bijvoorbeeld van bepaalde sportvoorzieningen gebruik maken? ,,En als iemand op een betonnen vloer leeft, dan kijk ik welke mogelijkheden er zijn om in ieder geval vloerbedekking te regelen.” Door mensen niet naar kantoor te laten komen, maar ze thuis op te zoeken, krijgt ze een kijkje in een maar al te vaak schrijnende werkelijkheid. ,,Ik zit regelmatig bij mensen thuis met de gordijnen dicht, het licht uit en een deurbel die onklaar is gemaakt. Mensen zitten thuis in angst voor de deurwaarder dat die de boel leeg komt halen. Werkgevers komen bij mij met de meest moeilijke dossiers van mensen die soms wel vijftien jaar in de financiële problemen zitten.”

Wat doet Nandpersad wat een gemeente of Stadsbank niet kan? ,,Maatwerk kost meer tijd en energie en daar is in de reguliere schuldhulpverlening geen budget voor. Het valt me op dat in schuldhulpverleningsland altijd alles precies volgens de regeltjes moet en dat was juist hetgeen waar ik niet tegen kon. Had iemand bijvoorbeeld voor de zoveelste keer niet de juiste stukken aangeleverd, dan werd de hulp stopgezet en volgde een sanctie en terugval. Ik ga naar de mensen thuis toe en zorg dat ik alle informatie krijg die ik nodig heb om iemand echt te helpen. Ik ga pas weg als het opgelost en iemand zich beter voelt en zich weer kan focussen op het werk en de dingen die er echt toe doen.”