De prioriteit van de aanpak van laaggeletterdheid

Onderzoek    wijst    uit    dat    ongeveer    18%    van    de    inwoners    van    Enschede    laaggeletterd    is.    Dit    heeft    grote    negatieve    consequenties    voor    de    laaggeletterden    zelf    maar    ook    voor    tal    van    organisaties    die    met    hen    te    maken    hebben.    De    noodzaak    van    aanpak    van    laaggeletterdheid    is    daarom    evident,    maar    wordt    nog    onvoldoende    onderkend;    veelal    komt    dit    door    gebrek    aan    kennis    of    tijd.        
    
Laaggeletterdheid    moet    dus    structureel    worden    aangepakt,    in    de    eerste    plaats    met    de    focus    op    organisaties    die    in    meerdere    of    mindere    mate    met    laaggeletterden    in    aanraking    komen,    ofwel    de    ‘vindplaatsen’.    Deze    prioriteit    wordt    nog    niet    voldoende    ingezien,    maar    er    zijn    goede    initiatieven    die    deze    kloof    met    succes    weten    te    overbruggen.        
    
Laaggeletterdheid    -    niet    te    verwarren    met    analfabetisme    -    is    een    maatschappelijk    probleem.    1,3    miljoen    mensen    in    Nederland    zijn    laaggeletterd;    zij    hebben    grote    moeite    met    lezen,    schrijven    en    communiceren    in    het    Nederlands.    Zij    hebben    daardoor    een    grote    kans    op    achterstand    in    de    maatschappij.    Twee    derde    van    deze    mensen    is    autochtoon    (zogenoemde    NT1-ers)    en    één    derde    is    allochtoon    (zogenoemde    NT2-ers).    Een    NT1-er    is    iemand    die    Nederlands    als    eerste    taal    heeft,    NT2-ers    hebben    een    andere    taalachtergrond.    Laaggeletterde    mensen    hebben    onder    meer    moeite    met    het    begrijpen    van    schriftelijke    informatie,    invullen    van    formulieren    en    het    voorlezen    aan    kinderen.        
    
In    het    rapport    ‘Aanpak    van    laaggeletterdheid’,    dat    in    2016    aangeboden    is    aan    de    Tweede    Kamer,    staat    dat    uit    onderzoek    blijkt    dat    het    verbeteren    van    de    taalvaardigheid    van    laaggeletterden    zowel    voor    de    betrokkene    als    voor    de    maatschappij    positieve    (financiële)    gevolgen    kan    hebben.