RVS adviseert: Stel een wettelijke plicht in om gezondheidsachterstanden terug te dringen, ook in het sociaal domein.

“Gezondheidskansen zijn in Nederland ongelijk verdeeld. Niet alleen in het aantal geleefde jaren, maar ook in de kwaliteit van ervaren gezondheid: daarin zit maar liefst 15 jaar verschil. Er zijn ook grote verschillen in hulpbronnen en vaardigheden. Die zijn mede afhankelijk van de plek waar je wieg staat, de opleiding en het inkomen van je ouders, het al dan niet beschikken over een sociaal netwerk en de kwaliteit van de leefomgeving.”
Dat schrijft voorzitter Jet Bussemaker in de inleiding van het jongste rapport van de Raad voor de Volksgezondheid, dat als titel meekreeg: Een eerlijke kans op gezond leven. Sociaal Werk Nederland is een van de (vele) organisaties die heeft bijgedragen aan het rapport.

En ze vervolgt:
“De urgentie om verschillen in het beleven van een goede gezondheid te beslechten is met Covid-19 alleen maar gegroeid. Deze pandemie vergroot immers de sociale verschillen. Daarmee brengt het ook het collectieve belang van kans op een goede gezondheid voor iedereen onder de aandacht. De RVS roept op die bewustwording vast te houden en onze toekomst hierop in te richten.”

Hoe dan? “We bepleiten een verhoging van de ambities om gezondheidsachterstanden terug te dringen. Er moet meer worden geïnvesteerd in beleid dat integraal en tenminste 15 jaar inzet op het vergroten van de kans op een gezond leven vooral in wijken en regio’s waar de achterstanden het grootst zijn. Het gaat niet alleen om een investering in geld maar ook in samenwerking tussen zorg, werk en inkomen, onderwijs, ruimtelijke ordening, in een wettelijke plicht om gezondheidsachterstanden terug te dringen en in het vergroten van de kans op een gezond leven voor alle bevolkingsgroepen.”

Vervolgens doet de Raad zes aanbevelingen. Waaronder deze:

“Aanbeveling 6. Stel een wettelijke plicht in om gezondheidsachterstanden terug te dringen. Koppel dit aan een verplichte periodieke rapportage over de vordering in het bereiken van dit doel, met nadrukkelijke ruimte voor kwalitatieve metingen in aanvulling op kwantitatieve metingen.

De RVS stelt voor om een wettelijke plicht in te voeren om gezondheidsachterstanden terug te dringen. Aan de hand van een ondergrens voor kansen op gezondheid kunnen criteria geformuleerd worden die een basis leggen voor de minimale gezondheidskansen van alle burgers. Vergelijkbaar met de ondergrens voor bestaanszekerheid: het bestaansminimum. Deze expliciete wettelijke taak om gezondheidsachterstanden terug te dringen vergt ook wettelijke aanpassingen buiten het zorgdomein, zoals in het sociaal domein (Wmo, Participatiewet) en ten behoeve van milieu en ruimtelijke inrichting (Wet milieubeheer, Omgevingswet).”

• Lees het hele rapport hier
• Tegelijk met het rapport presenteerde de RVS de verhalenbundel ‘Gezichten van een onzeker bestaan’, met vijftien portretten van mensen die een groot deel van hun leven in de overlevingsmodus hebben gestaan. De verhalen zijn gratis te downloaden.
• meer lezen: in Zorg + Welzijn, interview met Erik Dannenberg.